Juryrapport
Een compacte wagen: twee verstrengelde witte mensfiguren, ietwat geabstraheerd, één geworden met de grond waarop ze liggen . Zeer sculpturaal van opzet met sterk plastische aspecten die een dynamische eenheid vormen.
Er zijn geen schaduweffecten met kleur gesuggereerd, de kleur diende een ander aspect: de tekening van de tatoeage.
Deze keuze van tegenstellingen die op subtiele wijze met elkaar in harmonie moeten zijn is gewaagd. Eenvoud maakt hier n.l elke fout hoe klein ook, meteen zichtbaar. Wanneer de welving van een vorm niet voldoende is, valt dat enorm op. En daarin zitten dan ook de mankementen van deze sculptuur.
Daarnaast is er nog het probleem van het beëindigen van torso’s. Bij de armen en de schouderpartijen is dat uitstekend gedaan, maar bij de benen van de vrouw is de afsnijding minder gelukkig gekozen. De tatoeages zijn echter prachtig, rijk en sierlijk.
