Juryrapport
Onbesproken de wagen die de eerste prijs verdient. Alleen al die aankomst; een enorme tijger met fantastisch uitgewerkte ogen die je, waar je ook staat, aankijken..
Na de dreiging van de voorzijde een totaal andere sfeer; de speelse jongen.
De oeremotie van een moeder met haar kroost komt hierin perfect tot uitdrukking. Ook de afsluiting – de staart en het spelende jong - is prachtig. Enerzijds is dit een toonbeeld van zorg en moederliefde, anderzijds een monument van kracht. Je voelt haast de spieren in het lijf, onder die haast levensechte vacht.
In ‘Moeders Kroost’ komt alles bij elkaar, een perfecte anatomie, details zoals de roze tepels en de roze tongen en dahlia’s die vacht worden en zo de grote mogelijkheden van deze bloem laten zien. En dat alles cumuleert in een beeld van een universele betekenis dat ronduit briljant maar gelukkig niet sentimenteel is uitgebeeld. Een wagen die je het onvervalste kippenvelgevoel bezorgt.