Juryrapport
Een wagen die past in de traditionele vorm van de corsowagen en daarmee tot de middenmoot behoort. Het kleurgebruik en verschillende details (de rode rozen) zijn prachtig. De hoofdvorm is duidelijk. De beoogde harten, het bladerendek, waarop de liefdesgodin ligt uitgestrekt, zijn in hun uitvoering niet meer herkenbaar. Het is een kluwen van lijnen geworden die hun vorm missen en daarmee hun bedoeling.
Het werkt storend op het totaalbeeld en verhindert de toeschouwer het te begrijpen.