Yamantaka (hij die het goede aan de wereld geeft)

Er hoort wat lef erbij om in de corsostoet een wagen te laten verschijnen die helemaal wit van kleur is. En deze keuze was niet verkeerd. Dit veelarmig- en veelbenige monster heeft zo de sfeer weten te bewaren die aan het boeddhisme refereert.

Plasticiteit is een sterke kant van deze wagen en ook in zijn dynamiek valt er iets te beleven. Het kontrast met de Molenstraat als achtergrond bij de doortocht maakte het mooi helder en nodigt uit om te doorgronden hoe dit beeld in elkaar zit. Alleen de figuranten vielen uit de toon door hun kleur, die was ook wit. Maar omdat wit en wit lang niet hetzelfde zijn, werd hier de serene sfeer behoorlijk verstoord, wat onrust tot gevolg had, die het geheel niet te goede kwam.

Het idee om het beeld door dragers te laten dragen getuigt van een goed gevoel voor vormgeving, alleen het kwam niet goed tot zijn recht omdat de tussen de dragers zichtbare wielen van de wagen deze illusie teniet deden.