Op zich een aardig onderwerp, in een compositie die ook leuk in elkaar stak, maar eigenlijk is aan de essentie van wat Degas boeide, voorbij gegaan. Geen gracieuze bewegingen, geen lichtvoetigheid en transparantie.
De Danseressen waren houterig, anatomisch uit verhouding, in hun standen niet gracieus, eerder plomp. Daardoor verloor het onderwerp veel; daar had de kracht moeten liggen.
De detaillering, het tikwerk, zat wel goed, bijvoorbeeld de onder of binnenkanten van de tutu’s.