Momentum

Als een beeld onduidelijk wordt, dan kan het nietszeggend worden. Hoe dapper de poging ook is om een origineel ontwerp weg te zetten. De voorstelling intrigeert, want waar kijk je nou precies naar? Is het iets met een lange sluitertijd, zoals in het boekje staat. Of zitten we ergens in, waardoor we de omgeving getransformeerd waarnemen? We moeten lang kijken, om te zien wat de gele vorm voorstelt. Dan wordt duidelijk dat we kijken naar een langsrazende trein in een tunnel. De tunnel en rails staan vast en zijn bewegingsloos. De trein raast voorbij en is veranderd in abstracte lijnen. Een alledaagse vertelling waarbij de bouwers de snelheid vastleggen. De lijnen zijn bedekt met één bloem, waardoor ze licht en krachtig worden. Het wringt vooral in de afstand tussen de twee wagens, daardoor komt het ondergrondse effect niet tot zijn recht. Je ziet de trein niet echt de grond in gaan, het is moeilijk de tunnel te verbeelden. Er gebeurt daardoor te weinig om geraakt te worden. Het is te leeg en te stilistisch om te ontroeren. De opbouw van de kleuren is goed met de lichte kleur binnenin en donkerder aan de buitenkant en het idee van zwevende lijnen is heel mooi. De trein had geen gedetailleerde voorkant hoeven te hebben, die maakt hem een beetje raar want de rest is ook op een harde manier afgesneden.