archief home

Façade

2018
2018
<
>
<
>

Erwin Martens

Titel: Façade
Categorie: Wagen
Jaar: 2018
Buurtschap: Molenstraat
 
Ontwerper(s): Robin Schijfs
Gijs Martens
 
Startnummer: 13
Prijs: 9
Punten: 445
Omschrijving Paradijselijke overdaad, oneindige weelde. Een bedrieglijk voorkomen, een schijnvertoning.
Juryrapport
You hate it or you love it. Dat is het verhaal van Façade bij de beoordeling door de jury. Zo’n jury bevat personen vanuit verschillende disciplines en zij hebben totaal verschillende meningen over deze creatie. Om er een te geven: ‘Ik ben er niet kapot van en vind 'm eigenlijk ronduit lelijk. Ook de – letterlijke - eenzijdigheid, de simpele herhaling van het motief, de weinig verrassende vormen, bewegingen die niet imponeren, nee, ik vind dit een niet zo geslaagd experiment. Voor het uitproberen heb ik dan weer wél veel respect en de robuuste keuze is naar mijn idee erg gedurfd. Het scheef hangen kan sommigen zeer bekoren, mij minder. Net zoals de enorme lengte, als een lange muur, sommigen van ons tot grote geestdrift brengt en ik daar eerder een te doorzichtige eentonigheid in zie’. Wat een contrast met de volgende meningen van juryleden die het hoge design-gehalte waarderen: ‘Een prachtige wand van bloemen. Deze wagen scoort bij mij erg hoog qua esthetiek. Ook de schaal van de wand werkt overtuigend. Er lijkt geen eind aan te komen. Deze schaal werkt goed en zou ik zelfs willen aanbevelen om vaker te doen. Hij is in zijn subtiele beweging een technisch hoogstandje. Een kinetische installatie waarbij de tijd even stil lijkt te staan.’ Al even positief is dit oordeel: ‘De reactie van een corsowagen als wand in de straat is een gewaagde keuze, maar pakt extreem goed uit omdat ze licht overhelt naar het publiek. Deze instabiele keuze vind ik zeer spannend. Een ander vernieuwend concept vind ik de bloemenmuur; een eindeloos patroon van bloemenvormen die je visueel bedwelmt. Bovendien vind ik de opbouw van de wagen, waarin onderscheid gemaakt wordt tussen de façade en de techniek ten behoeve van façade, weergaloos in zijn radicaliteit’. De meningsverschillen zijn dus groot, ook over het gegeven dat de wagen letterlijk maar één zijde kent. Voor de een transparant genoeg om een middelvinger op te steken naar de spelregels, waar de ander zich afvraagt of dit is wat men in een corso wil zien. Nog een detail: goed om geur te gebruiken, maar deze is wel erg chemisch (zelfs vies, lijkend op toiletspray) wat in contrast is met de verse bloemen.