Wave

Even wat anders dan de vele wagens die iets concreets uitbeelden. De abstractie van de wave spreekt erg aan. Je kunt ook een fenomeen verbeelden in plaats van een concreet iets. De magie van deze wagen zit in de licht deinende beweging die mooi correspondeert met de trage beweging van de stoet. In de stoet lijkt de installatie over het publiek heen te golven, een fascinerend spel van de vloeiende beweging van een snorvorm. Het bezorgt een moment van zen binnen het corso, waarin je in een trance weg kunt mijmeren op de klanken terwijl je kijkt naar een eeuwigdurende beweging. Dan moet je wel door het vele staal heen kijken. Het metaal is niet bepaald onderdanig aan de totale compositie. De wagen moet het van een smalle interessante strook hebben, niet van het totaalplaatje. Discussie is er daarbij ook over de onderkant die nogal statisch en saai wordt gevonden. Niet door iedereen overigens, want de stijl van de massieve onderkant wordt ook gezien als een toevoeging op wat daarboven gebeurt. De twee onderdelen gaan geen strijd met elkaar aan om de aandacht. Over de onderkant: deze is niet secuur afgesneden, waar de rest van de wagen super strak is. De techniek is indrukwekkend. Als plafondinstallatie zou het een prachtig ontwerp zijn voor een museale tentoonstelling. Een geslaagd experiment.