Juryrapport
Alleen al door het formaat is dit een heel indrukwekkende wagen. De uitwerking is tot in de kleinste
details prachtig, met mooie kettingen waarlangs alles beweegt, de drukkersinfo, de overalls. Mooi om
de mensen bovenop de wagen het mechanisme te zien bedienen. Alles werkt soepel en alles klopt.
De schuivende panelen zijn prachtig van ‘pop-art’ kleuren en zeer strak getikt. De ondersteuning van
het geluid is goed gekozen.
Toch is op Zeefdruk wat aan te merken. Het belangrijkste minpunt is wel de keuze van de
afbeeldingen. Het zijn vrij nietszeggende portretten, zonder al te veel ziel. Portretten van onbekenden
zijn maar beperkt boeiend.
Ten tweede is het idee toch te mager om een diepe indruk achter te laten. Oké, we zien hoe het
zeefdrukken werkt. En?
Deze wagen is eigenlijk alleen grafisch gelaagd. Al snel is duidelijk wat de bedoeling is als één van de
platen gaat bewegen, het concept verrast niet.
De wagen is zo precies en letterlijk zo plat dat het ruimtelijke van de bloemen verdwijnt en dat de
wagen wel erg is ingevuld met bloemen. Als een soort schilderen op nummer. Met name bij de letters
voelt dat zo.
Verder wordt opgemerkt dat de wagen zo’n gigantische muur vormt dat deze eigenlijk alleen op een
tribune of van 50 meter afstand mooi is om te zien, waarmee een deel van het publiek wordt
genegeerd.
