Gekkengoud

Een wagen om van in extase te raken. Dat dit kan met dahlia’s en dat zo’n beeld straffeloos zo groot uitgemeten kan worden, om gek van te worden, zo goed! Hier rijdt een wagen waar de kleur van bloemen echt een meerwaarde heeft. Alternatieve materialen zijn prachtig gebruikt. Ieder plantenblad is plat, opeenvolgend in gebogen lijn of reliëf steeds in kleur oplopend aangebracht, waardoor schitterende ornamenten ontstaan. Net als de maïsstengels die door de sterke geometrische plaatsing het perspectief versterken. De wagen toont zich overzichtelijk doordat hij laag begint en hoog eindigt. Het gebruik van perspectief is voortreffelijk toegepast waardoor gekkengoud makkelijk leesbaar is als totaalbeeld. Zonder mensen in beeld weet deze wagen ook theatraal sterk te overtuigen. Het mysterie van het Incagoud en de bijbehorende angstcultuur worden treffend neergezet. De details zijn afzonderlijk subliem en als totaal in de overtreffende trap van subliem. De krijgers aan de wagen rammelen hun speren en bewegen hun lichaam volkomen natuurlijk, mooi fijn van vorm en detail. De lepe kleine vogelkop bovenaan het masker ontwaakt en kijkt waanzinnig wakker als de lome gesloten ogen zich openen. De grote vogelbek vooraan de wagen spert zijn snavel ver open en ziet er uitzinnig uit. Muziek en handmatig gecontroleerde beweging komen in één spetterend beeld samen. Niet alleen de Inca’s waren dol op goud. Nu de wagen zich gedurende het corso toont, worden ook alle harten van het publiek verguld van goud. El Dorado bevindt zich vandaag in Zundert, in plaats van Zuid-Amerika.