Juryrapport
Een voorstelling in twee delen uit Afrika. De eerste verbeeldt een herder in een poncho in
rood en gele kleuren die achter twee koeien aanloopt. Van deze twee koeien zijn alleen de
gehoornde hoofden te zien. Maar van ieder hoofd is een hoorn ‘afgezaagd’. De jury begrijpt
dat dit is gedaan om meer ruimte in de straat te creëren en daardoor ook meer aandacht op
de andere hoorn te vestigen. Maar in de uitwerking kwam het wat gekunsteld over. De
hoornen zijn wit. Een goed gekozen kontrast tot de overwegend in rood en oranjegeel
gehouden kleur van de hoofden. Het tweede gedeelte van de wagen laat drie Masaï zien.
Het waren grote nogal weinig gedifferentieerde vormen. De voorkant met de gezichten was
aanmerkelijk interessanter dan de achterkant met de massale ruggen. Door de te grote
kleurcontrasten en te tekenachtige detaillering in de kleding viel het geheel visueel uit
elkaar. Geen eenheid maar een clichématig tafereel met niet mooi gemaakte hoofdvormen en
juist wel goed vorm gegeven details. De jury was erg opgetogen over de stofuitdrukking op
de draperieën die de Masaï droegen. Deze waren bijzonder goed gemaakt, erg mooi van vorm
en kleur. Als ook de kleur van de runderen.
Maar de gezichten. Helaas waren de koppen bij deze wagen zeer bepalend in beeld en niet
goed van vorm. De harde kleuren in de gezichten waren niet sterk. De hoofden van de mensen
stonden wat knullig op de romp. Het zit 'm niet alleen in de kleuren die gebruikt worden,
maar vooral in de vorm van de koppen. Goed kijken is hier het advies! Een wagen die kortom
veel kwaliteit in huis had, maar erg zou winnen bij de hand van een vaardig boetseerder.
Juist het ontbreken daarvan nekt het geheel. In plaats van trotse strijders die hier bedoeld
werden, leken het meer een soort carnavalskoppen, niet direct wat de makers voor ogen
stond, lijkt de jury.
